hoe een liberaal het overleeft in communistisch China

Rode vlaggen, staatsfabrieken en bureaucratie overal. Hoe overleeft zo iemand als ik dit dan? Nou, beste mensen, middels dit korte verhaaltje zal ik jullie kort vertellen over mijn oh zo zware leven hier. Het communisme is hier echt overal. Eris maar een manier om hierin te overleven; gezellig meedoen.

Gisteren begon de dag, zoals jullie allemaal hebben kunnen lezen in een straatje waar antiek werd verkocht. Na het zien van een aantal door-communisme-verpauperde verkopers, besloot ik gezellig mee te dansen in "the communist party". In de eerste de beste winkel kocht ik een grote communistischr propaganda poster met Mao als held afgebeeld. Daarna nog een prachtig gouden communistische button gekocht voor 5 yuan, die hoogstwaarschijnlijk eindigen in de handen van de Chinese staat.

Ook de familie had gisteravond inmiddels wel door dat ik mee aan het dansen met het comunisme ben. Verena wordt inmiddels gek van de grapjes en mijn moeder zei dat ze "6 rijen verder gaat zitten in het vliegtuig als ik verkleed kom als Mao". Eigenlijk zou het nog wel leuk zijn als ik een Mao capje kan kopen. Iemand die mij subsidieert? Zo gaat dat immers volgens socialistische tradities.

Tradities zijn ook dingen waar die Chinezen erg van houden. Het rood, dat staat voor geluk, wordt hier overal gebruikt. Daarnaast is het natuurlijk ook de kleur van een eerder genoemde politieke ideologie. Overal wappert de Chinese vlag. Nadat ik met mijn vuist in de lucht op de foto hiermee ben geweest en er een leuk grapje over heb gemaakt, zal ik morgen ook genieten van het Mausoleum van Mao, de communistisch Chinese leider. Ook leuk om te vermelden is dat ik vandaag een boekje van mijn vader heb gekregen met allemaal citaten van deze baas. Zelfs mijn vader is bezig met het propaganda!

Dus deze liberaal redt zich hier prima. Het weer is immers communistisch mooi en de bezienswaardigheden zijn zo prachtig als mijn propaganda-poster. Oh ja, de Chinese regering heeft de gewoonte om zich te bemoeien met veel internetzaken. Mochten ze het toch flikken om deze column op beveiligde omgeving te lezen; LEES HET GOED DOOR! En nog voor de helderheid, ik ben geen communist en zal het ook nooit worden.

met rode groetjes,

Duco Zedong